برای ایجاد دره های مریخ، چه مقدر آب مورد نیاز بود؟

بتازگی یکی از برجسته ترین اسرار سامانه خورشیدی ما ـ که آیا مریخ در گذشته حاوی آب بوده است ـ مجددا پاسخ مثبت گرفت؛ و این به عنوان واقعیتی پذیرفته شد که در گذشته در مریخ آب وجود داشته است. 

امروزه اخترشناسان بیشتر علاقمند به تعیین طول مدت حضور آب در سطح مریخ و میزان آن هستند. در یک مطالعۀ جدید، محققان دانشگاه ایلینوی شمالی(NIU) تصمیم گرفتند از دره ها و تنگه های عمیق سیاره سرخ که در معرض جریان هوا تغییر رنگ و شکل داده‌اند، به عنوان شاخص اندازه گیری تعیین مقدار آب جریان یافته در سراسر سطح مریخ، استفاده نمایند.

به گفته محققان آب سطح ِ مریخ یک مرتبه از اقیانوس های بزرگ مریخ تبخیر شده و به صورت باران به سطح مریخ بازگشته است. به مثابۀ آنکه باران به حوزه های اقیانوس بارید، سطح سیاره را مورد سایش قرار داد. دانشمندان از خود پرسیدند: چه مقدار آب دره های سه میلیارد ساله این سیاره را فرسوده است؟ وِی لو، استاد جغرافیای NIU این چنین بیان نموده است: « تخمین های محافظه کارانه ی ما از حجم کلی شبکه های دره ای مریخ و مقدار آب انباشته شده جهت ایجاد آن دره ها، دست کم ۱۰ برابر بیشتر از پیش بینی های قبلی ما است.»

مدل پیش بینی ِ توسعه داده شده توسط لو و همکارانش نشان می دهد که مقدار آب مورد نیاز برای ایجاد سیستم دره های باستانی سیاره سرخ، ۴۰۰۰ برابر حجم دره ها است. لو گفت: « این بدین معناست که آب باید چندین بار از طریق سیستم های دره ای بر روی مریخ، بازچرخش یافته باشد، و حجم بالایی از آب یا اقیانوس هایی بزرگ، برای تسهیل این چنین چرخه فعالی مورد نیاز است. من می توانم مریخ نخستین را به مثال آنچه که در زمین داریم ـ به همراه اقیانوس، دریاچه ها، رودخانه ها و بارش باران ـ تصور نمایم.»

به طور معمول، این تحقیقات مشکلات جدیدی برانگیخته است. مقدار آب برآورد شده توسط مدل جدید، با مدل هایی که آب و هوای مریخ باستانی را شبیه سازی می نماید همخوانی ندارد. در حال حاضر، دانشمندان معتقدند که مریخ هیچ وقت دارای گرمای مناسب برای پروراندن این چنین چرخۀ هیدرولوژیکی پویا، نبوده است.

لو می گوید: « مریخ، نسبت به زمین بسیار از خورشید دورتر است، و وقتی که خورشید جوان تر بود، به اندازه امروز روشنایی و درخشش نداشت؛ برای همین تلاش زیادی برای آشتی دادن شواهد وجود مقدار بیشتری از آب در مریخ، وجود دارد.» جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Nature Communications منتشر شده است.

به نقل از: سایت علمی بیگ بنگ / منبع: upi.com

برچسب‌ها: اخبار علمی

نوشته شده توسط دکتر محمد سالار ترخانی در ۸ ب.ظ |  لینک ثابت   •